Autorski, "szyty na miarę" system Produsys Personal przeznaczony jest dla dużych i średnich
firm produkcyjnych. Rozwiązanie integruje się z innymi systemami przedsiębiorstwa, które
wykorzystywane są obszarach poza- produkcyjnych np. gospodarka magazynowa,
zamówienia, kadry – płace. Jako system zaawansowany i dedykowany, Produsys Personal
oferuje funkcjonalność modelowania produkcji typową dla systemów z tzw. "górnej półki".
Moduły Systemu Produsys
1. Technologie i struktury
Technologia jest rozumiana jako sekwencja operacji oraz zbiór indeksów potrzebnych do:
- wytworzenia wyrobu gotowego lub półwyrobu,
- wytworzenia podzespołu,
- złożenia kompletu,
- wykonania remontu – naprawy.
Pod pojęciem technologii rozumiemy zatem połączenie definicji struktury materiałowej (konstrukcji) i definicji procesu technologicznego (marszruty):
Technologia = Struktura + Marszruta
Technologie są definiowane dla następujących rodzajów indeksów:
- wyroby,
- półwyroby,
- podzespoły,
- komplety,
- zestawy remontowo – naprawcze.
Technologie nie są natomiast definiowane dla materiałów i towarów (ponieważ te nie są wytwarzane w przedsiębiorstwie a przez nie kupowane),
Dany indeks (oczywiście jeżeli nie jest materiałem lub towarem) może mieć zdefiniowane dowolnie wiele technologii.
Operacja, wchodząca w skład definicji procesu technologicznego, cechuje się m.in. następującymi parametrami:
- identyfikator / numer operacji,
- rodzaj / nazwa,
- czas jednostkowy, czas przygotowawczo – zakończeniowy,
- stanowisko / stanowiska przewidziane jako miejsce wykonywania operacji,
- lista materiałów i półwyrobów pobieranych do danej operacji.
Struktury materiałowe
Struktury materiałowe przedstawiane są w postaci drzew indeksów, czyli wielopoziomowych struktur podobnych do struktur folderów i plików na dyskach komputerów.
W opcji „Struktury materiałowe” występują dwa rodzaje struktur:
- "Struktury z technologii", czyli struktury wynikające z definicji technologii – dla tego rodzaju struktur nie są przechowywane żadne dodatkowe dane poza danymi w definicjach technologii. Drzewo struktury jest za każdym razem wyliczane (określane) na podstawie definicji technologii.
- "Struktury samodzielne", czyli struktury nie wynikające z definicji technologii, a ręcznie wprowadzone do SZP przez operatora. Dla tego rodzaju struktur dane zapisywane są w bazie danych w specjalnych tabelach, dedykowanych do przechowywania informacji na temat struktur.
Drugi rodzaj struktur ma zastosowanie, w przypadku, gdy w SZP chcemy prowadzić ewidencję struktur wyłącznie, bez definiowania kompletnej technologii.
Jedynie indeksy nie zdefiniowane jako materiały lub towary mogą mieć definiowane struktury. Jeden indeks może mieć zdefiniowaną dowolną liczbę struktur.
2. Kalkulacje
Moduł służy do definiowania algorytmów kalkulacyjnych, czyli algorytmów określających sposoby wyliczania oszacowań kosztu wytworzenia wyrobów lub półwyrobów oraz do wyliczania kalkulacji wedle zdefiniowanych algorytmów.
Kalkulacje bazują na informacjach zawartych w definicjach struktur i procesów technologicznych oraz na kartotekach kosztów jednostkowych dla robocizny (np. stawki dla stanowisk roboczych, dla operacji, dla jednostek czasu) oraz na kartotekach bądź dokumentach zawierających koszty jednostkowe (ceny) materiałów i półwyrobów (cenniki, koszty ewidencyjne z kart indeksów, dokumenty PZ) . Sposób korzystania z kosztów jednostkowych określony jest w algorytmie kalkulacyjnym.
Algorytmy kalkulacyjne stosowane sa na potrzeby szacowania a’priori kosztów wytworzenia wyróbów i półwyrobów. Wyniki oszacowań mogą być stosowane m.in. na potrzeby:
- analiz porównawczych kosztów planowanych i rzeczywistych,
- przygotowywania ofert handlowych,
- budowania bibliotek norm konstrukcyjno – technologicznych (zawierających informacje wartościowe),
- ustalania Technicznego Kosztu Wytworzenia (TKW) np. na potrzeby ustalania cen ewidencyjnych , tworzenia cenników TKW, wyceny dokumentów PW itp.,
- ustalania cen sprzedaży, czyli ceny wynikajacych z powiększenia TKW o planowane marże.
3. Plany produkcji
Moduł zawiera ewidencję planów produkcji. Plan produkcji definiowany jest dla określnego okresu planistycznego. Pozycje planu zawierają informacje o indeksach, jakie mają być produkowane oraz o zakładanej wielkości produkcji.
Ponadto w module dostępna jest funkcjonalność służaca do planowania obciążenia maszyn lub pracowników poszczególnymi czynnościami zdefiniowanymi w obrębie technologii.
4. Zlecenia
Moduł zawiera ewidencję zleceń produkcyjnych. Zlecenia mogą być klasyfikowane wedle różnych kryteriów; przykładowy ich podział może być następujący:
- zlecenia produkcyjne,
- zlecenia kompletacji,
- zlecenia remontowo – naprawcze,
- zlecenia nieprodukcyjne.
Ponadto w module zawarte sa funkcje analityczne, mianowicie:
- Analiza terminu wykonalności pojedynczego zlecenia,
- Analiza zapotrzebowania materiałowego pod zlecenie.
5. Zaopatrzenie i przydziały materiałowe
Moduł wykorzystywany jest w dwóch celach:
- w celu generowania przydziałów materiałowych do zleceń, czyli ilościowych list materiałów i półwyrobów potrzebnych do wykonania danego zlecenia, a na bazie tych przydziałów – do pół-automatycznego generowania dokumentów RW i ZW,
- w celu czasowego planowania zapotrzebowania materiałowego do zleceń, czy wyliczania progrozowanych potrzeb w zakresie materiałów i półwyrobów z określeniem terminów zaistnienia tych potrzeb. Celem takiego wyliczenia jest wsparcie informacyjne w procesie zakupu materiałów oraz w zakresie planowania produkcji półwyrobów i wyrobów.
Ponadto moduł pozwala na generowanie dokumentów PW oraz zamówień do dostawców.
Zestawienie funkcji modułu zaopatrzenia i przydziałów materiałowych jest następujące:
- Przydziały materiałowe pod zlecenia,
- Dokumenty RW i ZW,
- Dokumenty PW,
- Karty pobrań (materiałów i półwyrobów na zlecenie),
- Plan zapotrzebowania materiałowego,
- Zamówienia do dostawców.
6. Harmonogramowanie zleceń
Bazą dla tworzenia harmonogramów są kalendarze stanowisk roboczych bądź robotników – w zależności od tego z jakiego rodzaju harmonogramowaniem mamy do czynienia. Kalendarze określają dostępność danego zasobu (stanowiska roboczego, robotnika) z uwzględnieniem planowanych przestojów, remontów, urlopów itp...
Stworzenie harmonogramu polega na zaplanowaniu wykonywania na poszczególnych stanowiskach roboczych bądź przez poszczególnych robotników operacji ze zleceń produkcyjnych, które podlegają harmonogramowaniu. W harmonogramie orkeślane są daty i godziny rozpoczęcia oraz zakończenia poszczególnych operacji w zleceniach. Algorytmy harmonogramowania są zwykle w dość szczegółowy sposób parametryzowane, m.in. zwykle określany jest kierunek harmonogramowania (do tyłu, do przodu), horyzont czasowy harmonogramu, priorytety poszczególnych zleceń, reguły rozwiązywania konfliktów, zasady łączenia operacji pochodzących z różnych zleceń, kwestie oczekiwania przez zlecenie na zakończenie innych zleceń.
Funkcja harmonogramowania jest z informatycznego punktu widzenia zadaniem stosunkowo łatwym do zrealizowania natomiast, jak pokazuje praktyka, implementacja tej funkcjonalności w przedsiębiorstwach jest zwykle zadaniem bardzo trudnym do wykonania.
7. Produkcja w toku
Moduł ten służy do obsługi produkcji w toku. Dostępna tu funkcjonalność pozwala na:
- przygotowywanie przewodników warsztatowych, będąch dla robotników instrukcjami dotyczącymi rodzaju i planu czasowego wykonywania prac,
- rejestrowania kart pracy, czyli danych dokumentujących przebieg procesu produkcji.
Alternatywą dla kart pracy są karty postępów produkcji, pozwalające na rejestrację przepływu przetworzonych detali na kolejne operacje. Na kartach postępów prododukcji – w przeciwieństwie do kart pracy - nie są rejestrowane informacje o robotnikach.
8. Kontrola jakości
W module definiowana jest kartoteka parametrów kontroli jakość. Parametr kontroli jakości określa jego identyfikator / nazwa oraz zbiór bądź przedział (lub przedziały) dopuszczalnych wartości.
W trakcie postępów produkcji kontrolowane parametry polegają pomiarowi i następuje ewidencjonowanie wyników pomiarów. Następnie dane przedstawiane są użytkownikowi do analiz.
9. Narzędziownie
Obsługa narzędziowni obejmuje ewidencję kartoteki narzędzi wraz ze śledzeniem aktualnych stanów tych narzędzi.
Pobrania, zwroty, likwidacje, modyfikacje narzędzi dokumentowane są odpowiednimi dokumentami. Stany narzędzi wynikają z wprowadzonych do systemu stanów początkowych oraz zmian stanów rejestrowanych na dokumentach.
10. Remonty maszyn
Moduł stanowi ewidencję planowanych i wykonanych przestojów maszyn związanych z remontami, przeglądami i awariami maszyn. Ponadto pozwala na ewidencjonowanie kosztów związanych z pracami konserwacyjnymi.
Dane o planowanych przestojach wprowadzone w module remontów uwzględniane są przy harmonogramowaniu – powodują aktualizację kalendarzy
11. Kartoteki
Kartoteki to moduł konfiguracyjny. Obsługiwane są w nim następujące zbiory danych:
- Kartoteka użytkowników systemu
- Kartoteka indeksów
- Kartoteka kontrahentów
- Kartoteka magazynów
- Kartoteka stanowisk i grup stanowisk
- Kartoteka robotników i brygad
- Kartoteka operacji i grup operacji
- Kartoteka narzędziowni
- Kartoteka narzędzi i grup narządzi
- Kartoteka stawek
- Kartoteka rodzajów braków
12. Gospodarka Maagazynowa – moduł dodatkowy
Istnieje możliwość – w sytuacji, gdy ze strony klienta pojawia się taka potrzeba – zastosowania własnego modułu gospodarki magazynowej (dostępnego w ramach systemu Produsys); w modelu takim najczęściej magazyny około-produkcyjne (surowców, półwyrobów i wyrobów gotowych) funkcjonują w oparciu o moduł gospodarki magazynowej systemu Produsys. Stosowanie modułu gospodarki magazynowej systemu Produsys jest alternatywą w stosunku do integracji Produsysa z systemami gospodarki magazynowej firm trzecich i podlega decyzji klienta.