Filharmonia Podkarpacka im. Artura Malawskiego w Rzeszowie rozpoczęła swoją działalność w 1955 roku jako Wojewódzka Orkiestra Symfoniczna. Od pierwszego sezonu (wrzesień '55) kierownikiem artystycznym i dyrygentem był Janusz Ambros (do 1971 r.). On to zainicjował w 1961 r. w pięknym Zamku w Łańcucie cykl koncertów kameralnych pod nazwą Dni Muzyki Kameralnej, które po 20 latach przerodziły się w Festiwal Muzyki (kierownictwo powierzono Bogusławowi Kaczyńskiemu), a od 1991 r. w Muzyczny Festiwal w Łańcucie - imprezę ściągającą corocznie w maju setki melomanów z Rzeszowa, z Polski i z różnych stron świata. W 1967 r. orkiestrę przemianowano na Państwową Filharmonię, która od stycznia 1974 r. egzystuje w nowym, funkcjonalnym budynku z najlepszą akustycznie salą koncertową na 800 miejsc, w której z powodzeniem mogły wystąpić zespoły z innych miast i państw (Orkiestra Kameralna Gewandhaus, Orkiestra Kameralna z Hannoweru, Thomanerchor). 45-letnia działalność, należącej obecnie do czołowych w kraju orkiestry, zaowocowała wieloma osiągnięciami: występy w ważnych polskich ośrodkach muzycznych i na festiwalach (Wratislavia Cantans, Międzynarodowy Festiwal w Busku), za granicą (Czechosłowacja, Rumunia, Węgry, Rosja, Francja), nagrania dla radia i telewizji 6 płyt CD (w tym drugie nagranie w historii światowej fonografii Messa di Gloria Rossiniego). Bardzo zróżnicowany, ambitny program, obejmujący też wiele prawykonań, występy najlepszych polskich artystów, stale rosnący poziom 85-osobowej orkiestry, audycje i koncerty dla młodzieży, spowodowały niezwykłe umuzykalnienie rzeszowskiej (pozbawionej tej tradycji) społeczności, a w efekcie - jedną z największych widowni filharmonicznych (ok. 600 osób na koncercie) w Polsce.